Η φράση "αττικόν άλας" συνηθιζόταν να λέγεται στην αρχαία Ελλάδα για να χαρακτηρίσει τα λεγόμενα ή γραφόμενα με "αττικό πνεύμα". Διακρινόταν σε τρεις κυρίως τόνους: το Αθηναϊκό, το Μεγαρικό και το Κρωπιακό.