Αττικόν Άλας 
CITY BOOKS

Η έκφραση "αττικόν άλας" είναι αρχαία ελληνική που συνηθίζονταν να λέγεται στην Αττική. Η έκφραση αυτή λεγόταν, σε αντιστοιχία με το αλάτι που νοστιμίζει το φαΐ, για κάθε γραφόμενο ή λεγόμενο με "αττικό πνεύμα". Είναι αρκετά γνωστό πως μπορεί να διαφέρουν ομιλίες δύο ανθρώπων για το ίδιο θέμα, έτσι ώστε ο μεν ένας να το παρουσιάζει ανιαρό ενώ ο άλλος ευτράπελο και εύκολα αποδεκτό και ευχάριστο, ή όπως το ίδιο συμβαίνει με δύο μαγείρους που παρασκευάζουν το ίδιο φαγητό. Πολλοί φιλόλογοι προσπάθησαν ν΄ αποδώσουν την έκφραση "αττικόν άλας" με τη σύγχρονη διεθνή λέξη χιούμορ πλην όμως η διαφορά των δύο αυτών εννοιών είναι μεγάλη. Το μεν χιούμορ είναι αστείο ή και ειρωνεία. Αντίθετα το "αττικόν άλας" παραμένει έκφραση που δεν μπορεί ν΄ αποδοθεί παρά μόνο σε περίπτωση εξειδικευμένου λόγου που συνδυάζει ευστροφία πνεύματος, ευφράδεια, έμφυτη ευγένεια και που απευθύνεται σε καλλιεργημένους πνευματικά ανθρώπους που μπορούν να το κατανοήσουν. Το "αττικόν άλας" ασφαλώς και δεν αποτελεί σύμπτωση, ότι προέρχεται από την Αττική, την πατρίδα του ανθρώπινου πνεύματος. Διακρινόταν σε τρεις κυρίως τόνους: το Αθηναϊκό, το Μεγαρικό και το Κρωπιακό.